وقتی پایت روی هیچ جا نباشد،
دستت همه جا را رها کرده باشد،
کس هیچکسی نباشی،
سرت به جایی گرم نباشد..
معلقی..
می گویند معلق شدن یک شروع است. برای اینکه پرواز کنی یا نکنی، لحظه ی تصمیم است: بال باز می کنی و صعود یا نمی توانی و سقوط؟
می دانی؟ پیش نمی آید آدم معلق شود. نه به این راحتی ها. همیشه آخر آخرش کسی برای کسی هستی و به جایی چسبیده..