خانم س هم حتما این تو ذهنشه که هربار می رم پیشش می پرسه تفریح داری؟
پرسید تفریح داری پریسا؟
خندیدم. نه. مثل قبل. هفته ای یه بار می رم کوه. با هرکی بشه. آدمای جدید حتی. خوش می گذره. کمه خوب می دونم.
بهش گفتم سریال می بینم! جای خواب اضافه!
گفت فیلم و سریال تفریح نیست. بعدش شاد می شی؟
نه
همین دیگه. بعد تفریح باید شاد شی. مثلا وسطی بازی ورزش. پیدا کن. هر چیزی که شادت می کنه.
گفتم این یکی دو سال زیاد بهش توجه کردم. دنبال همه چیزایی می گردم که خوشحالم می کنه. هستنا ولی دیگه کمتر چیزی آدمو <خیلی> خوشحال می کنه. گفت بگرد. دفعه بعد بهم بگو.
فکر کردم خیلی هم تفریح لازم ندارم محیط و درس و روزامو دوس دارم. تفریح دیگه چرا؟ ولی کافیه یه امتحان شروع شه. محیطت چهار روز عوض شه. مریض شی یا هر تغییر دیگه ای. اونوقت زندگی دیگه <خوش> و <راحت> نیست. شروع می کنی به فرار ازش. خوابای طولانیتر. و اگه وضع بدتر شه سوال همیشگی زندگی واسه چی؟ چرا ادامه؟
حتما واسه همینه خانم س گیر داده به تفریحم. می دونه اول و آخرش زندگی و خدا و دوست و استاد و کار و همه چیزو با یکی دو تا صفت میشناسیم. نمی شه حالا حالا ها اینو عوض کرد. نمیشه به این راحتیها به خودت بگی زندگی خسته کننده هم به همون اندازه ادامه دادنش لازمه که زندگی راحت و روون. به جاش تا اون موقع باید نذاری که به این سوال برسی. یعنی نذاری به سوالی برسی که هنوز قدرت درست جواب دادنشو نداری.
خوب بگرد ببینم. چی منو خوشحال می کنه؟
خانم س راست گفته
تفریحو؟ آره همیشه راست می گه
بچه همین که منو می بینی خودش تفریحه یعنی با دیدن من مفرح میشی دیگه!:)
آره دیدن تو واقعا تفریحه:) من خیلی خوشحالم بعدش که می بینمت. ولی طولانی که می شه کم میارم دیدی که آرخاش ازت فرار می کنم؟
:))
آرخاش= آخراش
توهین کردی یا شوخی؟ ببینم چی جواب می دی که مناسب احوالت جوابتو بدم
توهین که نکردم
ولی شوخی هم نبود! جدی بود! حالا بیخیال بی بریم تفریح!:دی
بشینید با بچه ها بازی کنید. انقده خوبه.
آفرین این خیلی حرف خوبیه مرسی
فلوت نبود؟
آره فلوت خوبه.. ولی تفریح سختیه در لحظه لذت نمی ده.. ولی قبوله :)
من بیشتر فکر میکنم که لزوما نباید تفریح باشه. بلکه هر فعالیت جانبی دیگه ای میتونه مفید باشه. چون اگه آدم فقط یک هدف یا فعالیت رو داشته باشه یا اون خیلی براش مهم باشه و در اون شکست بخوره احتمالا احساس بدی خواهد داشت. خوب شکست خوردن هم تو زندگی هر انسانی خیلی محتمل هست. بعدش اگه چیز دیگه ای نباشه آدم امیدش رو به آینده هم حداقل تا مدتی از دست میده و میگه چرا باید اصلا ادامه بدم. ولی اگه فعالیت های مختلفی داشته باشه، اگه تو یکیشون شکست خورد خیلی هم ناراحت نمیشه. حالا من خودم فکر میکنم اگه مثلا آدم فعالیتهای خیریه ای داشته باشه یا فعالیتی که دیگران ازش متنفع بشند یا یه چیزی تو همین مایه ها، احساس مفید بودن بیشتری میکنه و خوشحال تره. البته واقعا باید تو موقعیتش باشم تا بدونم که باز هم در صورت شکست یا بروز مشکل خوشحال خواهم بود یا نه.
اونچیزی که باعث شادی و خوشحالی میشه که احتمالا برای هر فردی فرق میکنه، ولی اگه بخواهیم به صورت کمی و عمومی تر معیاری براش بدیم، شاید میزان ترشح دوپامین باشه. اینها رو حدود 1 یا 2 سال پیش یکی از دوستام که در زمینه اعتیاد کار میکرد بهم توضیح داده. ترشح دوپامین باعث احساس خوشحالی و انگیزه مثبت و ... میشه:
http://en.wikipedia.org/wiki/Dopamine#Reinforcement
بعضی چیزها مثل برخی مواد غذایی، مواد مخدر، و حتی ورزش و بازی باعث ترشح دوپامین میشند و البته هر کدوم سطح خاص خودشون رو دارند. بعضی ها بیشتر و بعضی ها کمتر. مثلا اینجا سطح ترشح دوپامین برای چند نوع ماده مخدر اومده
http://www.drugabuse.gov/pubs/teaching/teaching6/largegifs/Slide22.gif
مواد مخدر بخاطر اینکه آدم میتونه به مقدار زیاد و مرتب ازشون استفاده کنه، خوب نیستند. ولی مثلا در مورد ورزش کردن، هر کی یک حدی از توانایی رو داره. به علاوه سطح ترشح دوپامین در بعضی مواد مخدر به حدی زیاده که بعدش فرد با هیچ چیز دیگه ای اون لذت رو نمیبره و بخاطر همین هی مجبور میشه به اون روی بیاره وگرنه افسردگی میگیره.
به خاطر همین راههای طبیعی ترشح دوپامین خیلی بهتر هستند، که تو اینجا یک سریشون توضیح داده شده
http://www.ehow.com/how_7236253_release-dopamine-naturally.html
این چیزایی که بالا گفتم رو دوستم بهم گفته بود که اصلا پزشک و اینها نبود. بنابراین به عنوان یک حقیقت علمی در نظر نگیرید
به سلام! این چه حرفیه من که خیلی از کامنتاتون خوشحال می شم.
اگه اشکال نداره من مثل قبل دسته بندی جواب بدم :دی
۱- شما می گین:
ولی اگه فعالیت های مختلفی داشته باشه، اگه تو یکیشون شکست خورد خیلی هم ناراحت نمیشه.
منظورتون اینه که <آدم نباید همه تخم مرغاشو تو یه سبد بذاره :) > نه؟ شما درست می گین ولی اشارتون به چند بعدی بودن آدمه. من برای چند بعدی بودن خیلی ارزش قائلم ولی نه به این دلیلی که شما می گین. آخه این دلیل یکم حس محافظه کاری و ترس داره..نمی دونم
۲- شما می گین:
حالا من خودم فکر میکنم اگه مثلا آدم فعالیتهای خیریه ای داشته باشه یا فعالیتی که دیگران ازش متنفع بشند یا یه چیزی تو همین مایه ها، احساس مفید بودن بیشتری میکنه و خوشحال تره.
آره منم منظورم از تفریح هر کاریه که آدم رو خوشحال کنه.اتفاقا این هفته که همش دنبال چیزایی می گشتم که خوشحالم کنن به این فکر کردم که لازم نیست حتما دنبال یه بازی بگردم. می تونه یه فعالیت باشه. مثلا خیاطی برای من لذت بخشه. حالا ببینم س خانم چی می گه. آخه آدم درگیر نیازهای ریز و درشت دست و پاگیریه تو زندگیش. که بهتره بشناسدشون و ازشون رها بشه مثلا نیاز به تایید دیگران. نیاز به احساس برتری کردن. و.. دلم نمی خواد تفریحی که انتخاب می کنم شادی ای که ایجاد می کنه در راستای برآوردن یکی از این نیازها باشه. نمی دونم تونستم حرفمو برسونم یا نه. حالا فعلا که <هر> چیزی که خوشحالم می کنه رو پیدا می کنم بعد تصمیم می گیرم :).
راستی تفریحات شما چین؟ بازی کامپیوتری و نت گردی و سریال دیدن تفریح حساب نمی شه ها از الان گفته باشم!!؛)
۳- شما می گین.
اونچیزی که باعث شادی و خوشحالی میشه که احتمالا برای هر فردی فرق میکنه، ولی اگه بخواهیم به صورت کمی و عمومی تر معیاری براش بدیم، شاید میزان ترشح دوپامین باشه...
اینم یه زاویه دیگه برای نگاه به این قضیه است. من گیج می شم توی این زاویه..
من اون موقع داشتم به 3 تا چیز فکر میکردم، بخاطر همین منظورم نتونستم خوب برسونم. یکی اینکه تفریحی که خوشحال کنه. یکی اینکه الان وضع خوبه ولی وقتی که مشکلی پیش میاد چی؟ (پس آیا اون تفریح رو میخواهیم تا موقعی که مشکل هم داشتیم بهمون کمک کنه؟). و یکی اینکه خانم س مثلا گفت "فیلم و سریال تفریح نیست بعدش شادی میشی؟" حالا الان به صورت دسته بندی شما سعی میکنم جواب بدم، ولی نمیدونم که باز میتونم منظورم رو برسونم یا نه!
1و قسمتی از 2- اولی رو بخاطر این گفتم که تو ذهنم این بود که اون تفریح باید در موقع مشکلات کمک کنه. خوب مثلا آیا اگه آدم تفریحی داشته باشه و یک مشکلی پیش بیاد دیگه ناراحت نمیشه. مثلا میگه آخ جون الان که مشکل دارم میرم بازی یا ورزش میکنم یا میرم کوه یا خیاطی میکنم و مشکلم حل میشه؟ یا میگه من باید به زندگی ادامه بدم تا برم اون تفریح رو بکنم؟ نمیدونم شاید اون تفریحه یک تاثیر ایمپلیسیتی میذاره که کمک میکنه من با مشکلم بهتر مواجه بشم و حلش کنم. واقعا نمیدونم. ولی شایدم اون تفریح فقط برای مدتی من رو از فکر کردن به اون مسئله یا مشکل دور میکنه و من رو سرگرم میکنه (که در اینصورت خیلی با سریال یا تلویزیون یا فیلم دیدن فرق نداره). شایدم هر دو تاثیر رو داره (که این محتمل تره). ولی من فکر میکردم اگه آدم نقش های متعددی داشته باشه، اگه توی یکیش شکست خورد یا با مشکل روبرو شد، هنوز انگیزه برای ادامه دادن وجود خواهد داشت. خیلی منظورم چند بعدی بودن نبود، بلکه بیشتر نقش داشتن بود. مثلا من فکر میکنم که پدر و مادرها اگه براشون مشکلی بوجود بیاد احتمالا این انگیزه رو دارند که بخاطر بچه هاشون (اینکه مثلا خوب تربیت بشند یا زندگی خوبی داشته باشند)، تلاش کنند و ادامه بدهند. حتی اگه یک فرزندی تو خانوادش احساس کنه که نقش مهمی داره، این انگیزه رو داره برای ادامه دادن. حالا اگه یک کاری هم بکنه که دیگران متنفع میشند، مثلا معلم یا مربی یک عده ای باشه و اونها دوستش داشته باشند، اون هم انگیزه پیدا میکنه. ولی بازم نمیدونم در مواجهه با مشکلات آیا حتما این جواب میده یا نه
قسمت آخر 2- من آخرش میخواستم بنویسم که رطب خورده منع رطب چون کند؟ :دی
والا من دارم سعی میکنم روزی نیم ساعت ورزش کنم (با دستگاه یا دویدن دور زمین). نمیدونم این تفریح حساب میشه یا نه! ولی انرژی آدم تخلیه میشه و از خمودگی و رخوت هم جلوگیری میکنه. اینجا هم ملت از سر خوشی و رفاه، مهمترین دغدغه زندگیشون اینه که آخر هفته کجا برند. ولی متاسفانه چون من آدمیم که برنامه ریزیم ضعیفه معمولا باز بعضی کارام میمونه برای آخر هفته. اگه دوستام برنامه خوبی داشته باشند و ازم دعوت کنند میرم، ولی خودم برنامه ای ندارم
3- این قسمت رو بخاطر این گفتم که تو ذهنم بود چرا خانم س و بقیه میگند سریال دیدن یا تلویزیون دیدن یا فیلم تفریح نیست؟ یعنی اونا چه معیاری دارند که یک چیزی رو میگند تفریح یا یک چیزی رو میگند نه. یا اینکه معیارشون از خوشحالی چیه. گفتم شاید بتونیم بگیم که ترشح دوپامین معیاری است برای خوشحالی (نه اینکه تو ذهن خانم س دوپامین بوده باشه ها). مثلا بازی و ورزش غیرحرفه ای هم تو نظر عامه مردم تفریح هستند و هم باعث ترشح دوپامین میشند. بعدش هم، چیزی که باعث ترشح دوپامین بشه چه ما بخواهیم و چه نخواهیم تا حدی ما رو خوشحال میکنه. حالا اگه شما خانم س رو دیدین اگه دوست داشتین ازشون بپرسید که تعریفشون از تفریح چیست؟ آیا باید جنب و جوش داشته باشه؟، باید گروهی باشه؟، باید ذهن ما رو از مسائل و درگیریهایی که داریم دور کنه؟ باید باعث خوشحالی و لذت بشه (که اون وقت باید بپرسیم چه چیزی رو میگند لذت و چقدر باید دوام داشته باشه)؟
سلام
۱- یه همچین چیزی: <نمیدونم شاید اون تفریحه یک تاثیر ایمپلیسیتی میذاره که کمک میکنه من با مشکلم بهتر مواجه بشم و حلش کنم. > یعنی وقتی شما فعالیتایی دارین که شادتون می کنه کلا آدم شادتر و با انگیزه تری هستین و هی به <هیچ چیز جالبی تو زندگی وجود نداره> نمی رسین. پس مشکلات رو هم مثل پستی و بلندی ها راحتتر می گذرونین. اصولا تفریح باید دائم و پخش باشه تا اثر شادکنندش همیشه رو آدم بمونه.
۲- آره دویدن خیلی خوبه چه عالی..منم دوست دارم همچین برنامه ای برای خودم بذارم ولی هوا بده مثل اینکه ورزش نکنیم بهتره :دی
ولی درست می گین ورزش و تحرک احتمالا بهترین تفریحا باشن.
۳- آره راست می گین باید ازش بپرسم. تفریح خوب جدی چیه؟ یکیش باید همین دوپامین که شما می گین باشه. اون لینکی که گذاشته بودین سه روش طبیعی واسه ترشح دوپامین گفته بود رو خوندم جالب بود..
ولی باید معیارای دیگه ای هم داشته باشه لابد. راستش اینکه فیلم و سریال تفریح نیست رو من خودم می تونم درک کنم آخه من رو خوشحال نمی کنه و خمود می کنه اتفاقا
بجز اون احساس می کنم وقتی می خوام از واقعیت خودم فرار کنم به واقعیت اونا پناه می برم که شادترن..الانا که دیگه نگاه نمی کنم. می خوام شاد باشم ؛)
-----------------------------------------
جمع بندی اینکه باید ببینم معیارای یه تفریح خوب چیه!:دی
اگه فهمیدین معیارهای تفریح خوب رو، اگه دوست داشتین یک پست در موردش بنویسید که ما هم استفاده کنیم :)
آره باشه :))
اینا کامنت بود!؟