ف می گفت آدم آهنگی رو که لمش دستش اومده مرتب می زنه. نمی ره سراغ قطعه جدید. همش می خواد همون آهنگ رو بزنه.
هی هم بهتر می شه. درسته. ریتمش جا می افته. خوش صداتر. فراز و فرودای به جا. حس آهنگ در میاد. زینت. تریل و.. کاری به ایناش ندارم. مساله اینه که همش می خواد آهنگی که بلد شده رو بزنه.
خواستم اینطور نباشم.