روزی که چند نفر رو اعد.ام می کنن

ممکنه با نور گوشی دنبال قانون اساسی بگردی تو اتاق..

ممکنه همه چیز رو بی خیال شی و بشینی تقویت کننده ات رو طراحی کنی و به این فکر کنی که گه گاهی آدم مجبور باشه یه تقویت کننده طراحی کنه فکر بدی نیست اینجوری حس می کنه تو سن 22-23 سالگی یه "تولید نا خالصی" داره بالاخره.

ممکنه حتی به این فکر کنی که حالا که همه وقتت رو این طراحی می گیره چه کار کنی که باز هم "حس تعطیلات" کنی و این برات یه مشغولیت ذهنی بشه و یه محرک ..ممکنه حتی به لاک طلایی فکر کنی و گوشواره نقره ای.

ممکنه بعد اینکه لاک طلاییتو زدی فیلمتو نگاه کردی تقویت کننده ات رو به یه جایی رسوندی، بری و تو یه اتاق تاریک دیگه دراز بکشی و خودت رو مجسم کنی که دارن می برنت .. آخرش به این نتیجه برسی مردن بهتر از کشتنه.

الان که نشستم اینجا و اینا رو می نویسم یاد یکی از کتابای جان گریشام افتادم که دبیرستان خوندم. یعنی وقتی هنوز بچه ی مدرسه ای و کتابای آموزش و پرورش می تونن جهت گیری ذهنتو بسازن. اونجا یه دختر وکیلی بود که تو یه گروه "مخالف با هرگونه اعدا.م" فعالیت می کرد. اون موقع فکر کردم این "غیر مسلمون ها" (ته شستشوی ذهنی!) چقدر افکار پرتی دارن ها!! واضحه برای یه جرایمی باید اعدا.م داشت. هیچ چیز دیگه ای هم به ذهنم نرسید.. تا آخر اون کتاب کلفت هم اون دخترو درک نکردم. الان داشتم فکر می کردم چقدر بدیهی بودن خیلی چیزا تو همین چند وقت برام از بین رفته.

نمی خوام تو این بلاگ چیزی راجع به وقایع روز و سیاست و اینا داشته باشم..برم سر تقویت کننده ام. بهرحال لازمه آدم تو سن 22-23 سالگی یه تولید نا خالص داشته باشه..