خیلی وقته این موضوع تو ذهنمه. نمی دونم چطور بنویسمش. فکر کنم تو چند تا پست باید بگمش.
می دونی منظورم از سهلگیری چیه؟ یعنی کلا آدم ریلکسی بودن. خیلی ابعاد رو در بر می گیره مثلا آدم سهتگیر کمتر رو کاراش فکر می کنه. به دیگران کمتر انتقاد می کنه. مشکلات کمتر اذیتش می کنن و راحت تر باهاشون بخورد می کنه و.. بعضیاش ممنکه به نظر منفی بیاد بعضیش مثبت ولی می دونی نکته خاصش چیه؟اینه که نمی شه اینها رو از هم جدا کرد.
حالا بعد میام می گم.
شده گاهی کسی بگه <خیلی> و بشنوی <خییییلییییی> ؟
این موقع ها یکی از این حالت ها اتفاق می افته:
یه ضرری می کنی یا ضایع می شی یه جوری یا دلت می شکنه یا بهت بر می خوره یا..
گاهی هم می شه بگه <خییییییییلییی> و بشنوی <خیلی>. نه؟
این موقع ها هم یکی از این یکی حالت ها می شه:
طرف ضرر می کنه یا ضایع می شه یا دلش می شکنه یا بهش برمی خوره یا..
کلا تو حالت دوم آسیب مستقیم کمتری به تو وارد می شه. تنها امکانی که می مونه عذاب وجدانه که اگه مقصر نباشی اونم حله.
نتیجه: اگه می خوای میس آندرستود شی(!) اونوریشو بشو!!
ولی خیلی ترسوانه و بیخوده. به نظر من اولیشو بشو!