هیچ وقت از بچه های دستفروش خرید نمی کنم*. و دوست ندارم کسی هم خرید کنه ازشون.. دلیلام دوتان:
-یکی اینکه دوست ندارم به درآمدزاییشون کمک کنم و این عمل تشویق شه. شاید با این فکر خام که اگه بچه فروش نداشته باشه دیگه نمی فرستنش سر کار. ولی این بلاگ چیز جالبی گفته.
-دلیل دومم هم اینه که دلم نمی خواد ترحمم رو اینجوری با یه خرید که واقعا چیزی بهشون نمی رسونه ارضا کنم و خودم و اونو گول بزنم و یه روز یادمون بره من به اون یه وظیفه ی اجتماعی بدهکارم.. می دونم باید وقتی نزدیکم می شن نگاهمو ازشون نگیرم و به دستاشون نگاه کنم: وظیفه ی اجتماعیتو می بینی دختر؟
-----------------------
* اعتراف می کنم یکی دو باری شکست خوردم یا بی توجهی کردم واصلا نفهمیدم چه می کنم..
سپاسگزارم پریسا جان هم از اینکه نظر ارزنده گذاشتی و هم اینکه رفرنس دقیق دادی از مطلب وبلاگم
خوشحالم از اینکه با وبلاگت آشنا شدم
خواهش می کنم عزیز
می بینم که من باعث یک عدد ارتباط و مطلب مفید شدم! حس مفید بودن:)
:)) آره. بلاگش جالب بود. راستی کیه این سارا؟ نه تو فامیلاتون سارا داشتی نه دوستات :-؟
کی گفته تو همه ی زندگی منو می دونی؟
:)) پس دیگه دوستای یواشکی مه راز خانوم آره؟؟
چشمم روشن! باید ته و توی قضیه رو درارم!